öp çocuk gözlerimden
aldırmadan
ağlayan toprağa

söyle,
uzana bilirmisin
seslerin sustuğu sokaklara
sıyrılıp anlardan,
sevebilirmisin sorumsuzca.....
yaslata bilirmisin,
yağız göğsüne sırtımı.....

kim,
sevebilir ki uzak şehirleri
düşlere,
dokunmak bile yasakken

sen,
yokken uğramadı limanlara gemiler
anımsadığım,
yollardan geçtiler

ay ışığı,
sönerken eski saatlerde
suskundu adımlar

bıçak sırtı gibidir
yere çakıldığında gözyaşları
kırlangıçların ölümü gibi….
geceye düşerken
eğriti duruşlar



hayaller kurmak
belki,
aldırmadan son demlere
soğuk ülkenin birinde…..

fatoş huy[b]