doğanın koynunda
içe dönme adına
böylesi bir anda
ifadeye ne gerek kendini
kaleme yansıyamayan sözler
yüreğe işleniyor
sessizlik avaz avaz bağırıyor.......

yolun kenarında bıraktım
uzun zamanları
tutkularımdan usulca sıyrıldım
yasak kaplardan sular içtim
bekliyorken yaşam
şehirlerden geçtim..........

gök maviydi denizde
düşlerimi koydum güverteye
özgürce.......
cüretsizce üzerine gittim
habersizce yazılan kaderimin
cinayet mahaline benzemişti yaşam
sorular... cevabı olmayan.........

insan bakışlarının altında
düşsel döngüydün sen
unutmak istedim kim olduğumu
o ses anımsattı toprağın sıcaklığını
ayaklarım kanıyordu da
hayat parmak aralarımdan yinede geçiyordu
sen hiç olmadın ki...........


fatoş huy